Voor dit recept moet je de keiharde vrucht koken tot hij met de staafmixer en wat suiker gepureerd kan worden, maar voordat je dat doet begint het al ontzettend lekker te ruiken uit je pan. Naar honing, hele lekkere honing.
Weersta de verleiding: de rozig verkleurde stukjes zijn vies en zuur. Maar geef die peer een kontje en je bent dulce de membrillo aan het maken: Spaanse kweepeergelei. Je eet hem samen met wat manchego, Spaanse schapenkaas. Is heerlijk! En een goed idee voor de kerstborrel: vrij weinig input en vrij veel oohs en aahs. En die willen we horen.
Dulce de Membrillo
Een combinatie van allemaal verschillende recepten
Ingrediënten:
1 grote kweepeer, ongeveer 400 gram
ongeveer 400 gram kristalsuiker
Je kunt de kweepeer in zijn geheel koken (dat geeft een mooi rozige kleur) of hem in schillen, van klokhuis ontdoen en in stukken snijden. Mijn exemplaar was zo vettig dat ik hem niet hardcore wilde koken. In stukken ermee dus. Zet het fruit hoe dan ook onder water en laat veertig minuten koken.
Na veertig minuten giet je de pan af en weeg je het fruit. Je voegt een gelijk gewicht aan suiker toe.
Doe alles terug in de pan, zet de staafmixer erop en maak een gladde puree. Zet de pan met een stoofplaatje (schijntje bij de Blokker) ertussen terug op halfhoog vuur. Blijkt dat je hem dan even kan vergeten.
Laat inkoken en roer iedere vijf of tien minuten even. De gelei wordt steeds donkerder.
Als je een mooi caramelkleurige massa hebt die goed dik is ben je klaar en kun je de gelei storten in een geoliede vorm. Als je een dubbel recept maakt is een cakevorm heel geschikt. Ik heb nu een diep bord genomen zodat de membrillo een mooie rond is als ik hem straks stort. Leg een ingevet stuk plastic folie op de gelei en laat afkoelen tot kamertemperatuur. De gelei is zeker twee maanden houdbaar in de koelkast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten