Perentaart met gember en walnoten

Het is perentijd. De perentijd is het enige moment in het jaar waarop ik heimwee heb naar mijn oude buurt in Amsterdam. In Westerpark is een avondwinkel waar de groenteboer als echte marktkoopman zijn waar aanprijst. En in de perentijd doet hij dat als geen ander.

Hij hangt een douchegordijn op op de groente-afdeling en hij zet een douchemuts op. En dan gaat hij peren verkopen. Zoete sappige peren. Peren die zo sappig kledderig zijn dat het perensap na elke hap langs je polsen naar je ellebogen gutst. Ze zijn zo nat dat je ze in de badkamer moet eten. Badkamerperen!


Badkamerperen zijn heerlijk. Maar niet voor in een taart. Dus als je vol enthousiasme voor de sappigste peren kiest in de winkel, bedenk dan de volgende dag niet dat je een perentaart gaat bakken. Slecht idee. Badkamerperen zijn om op te eten. In de badkamer. Niet om mee te bakken. Knoop dat in je oren. En maak dan deze taart. Met andere peren.

Mijn badkamerperen eindigden, je raadt het al, in een perentaart met gember en walnoten. Zo zonde van die peren. En die taart. De bodem was niet zo krokant als de rand. Die was eerder zompig. Vol van heerlijk perensap.

Perentaart met gember en walnoten
Dit recept komt uit een Nederlands kooktijdschrift. Omdat ik het uitgeknipt heb weet ik niet uit welk, ik vermoed dat het Delicious was.

Ingrediënten
250 gram bloem
150 gram boter
125 gram basterdsuiker
1 ei, gesplitst
10 cm gemberwortel, geraspt
750 gram peren, niet te zacht
75 gram walnoten, grof gehakt
60 gram stemgember, klein gesneden
1 eetlepel honing


Als je niet van gember houdt, of niet van veel gember, dan kun je de stemgember weglaten uit de vulling. Ik zou dat dus nooit doen, maar ik ken mensen die niet dol zijn op gember. Onbegrijpelijk. De gemberwortel in het deeg is erg lekker, dus die mag je eigenlijk niet weglaten.

Verwarm de oven voor op 180 graden. Maak een samenhangend deeg van de bloem, eidooier, boter, suiker en gemberwortel. Leg als een bal in plastickfolie in de koelkast.


Schil de peren en snij ze in schijfjes. Meng ze met de noten, gember en honing. Klop het eiwit stijf. Vet de vorm in en bekleed de bodem met bakpapier. Bedek de bodem en de zijkanten met deeg en bewaar genoeg deeg voor de bovenkant van de taart.


Volgens het recept moet je nu het eiwit op de bodem van de taart strijken en daarop de vulling leggen. Vervolgens leg je een deksel van deeg op de taart en bak je hem in ca een uur gaar en goudbruin. De volgende keer dat ik deze taart maak zet ik de bodem eerst zonder eiwit en zonder vulling in de oven. Zo'n 10 minuten. Dan het eiwit, de vulling en het deegdeksel d'r op en hop weer in de oven. Volgens mij wordt de bodem dan knapperiger.