Sambal goreng tomaat

Één van mijn collega's eet graag pindakaas met honing of appelstroop op zijn brood. Sommige collega's kijken elke keer weer vol verbazing en gruwel toe als hij een laagje zoet over de pindakaas heen smeert. Andere collega's worden nieuwsgierig en proberen de combinatie uit. De één vindt het heerlijk, de ander vindt het smerig.

Pindakaas. Bij mijn verschillende banen is dát broodbeleg tijdens de lunch altijd onderwerp van discussie geweest. Je moet wat tijdens werktijd. Pindakaas is op de Nederlandse kantoorvloer de oorzaak van een echte tweestrijd. Tussen de liefhebbers van pindakaas met en voorstanders van pindakaas zonder stukjes noot. Blijkbaar een heel belangrijk verschil. "Mag ik de pindakaas met de verwijfde stukjes noot?" is een waar-gehoorde quote uit mijn collectie uitspraken door collega's. In de pindakaas met stukjes noot zit trouwens een lager percentage pinda's dan in de pindakaas zonder stukjes noot.

Onder de pindakaas op mijn boterham gaat altijd een laagje sambal. En daar gaat het me eigenlijk om: sambal. Sambal Goreng. Een gerecht waar geen pinda in voorkomt.

Sambal goreng is een Indonesisch groentegerecht. De sambal goreng wordt kort gebakken en daarna worden de groenten er (bijna) gaar in gesmoord. Je kunt het met ontzettend veel groenten maken. Mijn absolute favoriet is sambal goreng tomaat.

Een van de basisingrediënten van sambal goreng tomaat is santen (ingedikte kokosmelk). De combinatie van tomaat met kokos werkt goed. De kokos haalt het zoete van de tomaat naar voren. Dat zou heel weeïg kunnen smaken, maar door de knoflook en sambal zit er genoeg pit in het gerecht.

Sambal goreng tomaat

Uit Groot Indonesisch Kookboek van Bep Vuyk

Ingrediënten:

250 gram tomaten in kwarten

3 eetlepels gesneden ui

1 teentje knoflook

1 theelepel sambal oelek

1 theelepel laos

1 theelepel Javaanse suiker

Zout

2 eetlepels olie

1/4 blok santen

1 spriet sereh (citroengras)

1 salamblaadje

Van Bep Vuyk moeten we de ui, knoflook, sambal en laos met de suiker en het zout tot een brij wrijven. Ik doe dat meestal niet. Daar is geen reden voor. Het is natuurlijk een mooi moment om je vijzel weer eens te gebruiken. Ik roer de ingrediënten door elkaar in de pan. Fruit dit alles in de olie tot de uien geel zijn.

Doe er vervolgens de santen, de sereh en salam bij en, als de massa erg droog is, een scheut water. Laat de santen smelten en voeg ondertussen de tomaten toe. Laat het gerecht ongeveer 5 minuten op een laag pitje stoven. Roer af en toe voorzichtig om. De tomaten moeten een beetje zacht worden en alle smaken opnemen. Ze mogen niet uit elkaar vallen.

Verwijder voor het opdienen de sereh en het salamblaadje. Niet het meest esthetische gerecht, maar wel erg lekker. Bijvoorbeeld als onderdeel van een uitgebreide Indische maaltijd. Of simpel, met lekkere rijst en Indische boontjes.