Kaneelbroodjes

Sinds de nazomer van 2004 kook ik met mijn vriend Triek voor onze vrienden. Iedere maandag, al zes en een half jaar, komen we naar zijn huis en maken we een uitgebreide driegangen maaltijd. Hij doet meestal het hoofdgerecht, ik doe altijd het toetje en het voorgerecht wisselen we af.

'De maandagavond' is ter nagedachtenis van een heel lief meisje dat deze traditie meer dan verdiende. We zijn er trots op dat haar vrienden nog steeds door weer en wind aangefietst komen. Pas bevallen, meteen na de vakantie: ze zijn er. Vroeger koos ik mijn vakken zó uit dat ik niet vroeg op hoefde op dinsdagochtend.

Mijn liefde voor koken is er begonnen, mijn angst voor grote stukken vlees is er geslonken. Mijn taartencollectie is er uit de kluiten gegroeid. Sinds Triek en de zijnen naar de 12e verdieping verhuisden heten we officieel 'Oups à la douze' maar eigenlijk gaat er niet zo vaak meer iets mis. Op die Duitse maanzaadtaart van laatst na dan.

We drinken niet alleen teveel, we eten nog meer teveel. We hebben al niet echt trek meer als we aan het hoofdgerecht beginnen en tegen de tijd dat het toetje klaar is moet iedereen zijn extra maag weer inzetten. Als ik niet beter wist zou ik denken dat de maandagavond een speciale maag voor toetjes heeft. Kaneelbroodjes? De schaal gaat leeg, hoe klein de gang ook is.

Deze units kun je in één avond uit de grond stampen maar als je de tijd hebt loont het zich echt om het deeg een nacht koud weg te zetten. Je rolt het dan veel makkelijker uit, het plakt niet meer zo en de structuur van het gebakken brood is minder cake-achtig. Maar laat je niet tegenhouden, het is hoe dan ook heerlijk.

Moet je per se verse gist hebben? Helemaal niet. Vooral als je ze diezelfde dag nog gaat bakken is er nauwelijks verschil. Maar verse gist, vooral als je het de tijd geeft, laat het deeg beter rijzen dan instantgist, je krijgt grotere luchtgaten. Maar met een nacht koud wegzetten krijg je met instant gist ook goed brood.

Kaneelbroodjes

Ingrediënten:

500 gram bloem

een theelepel zout, met kop

20 gram verse gist of een zakje instantgist

250 ml lauwwarme melk (niet heet! Dat legt de gist om)

50 gram boter, gesmolten en afgekoeld

1 groot ei

50 gram suiker

2 eetlepels kaneel

150 gram bruine basterdsuiker

100 gram boter, gesmolten en afgekoeld

Meng de verse gist, de suiker en de melk in de kom waarin je het deeg maakt. Laat 5 minuten staan, de melk moet een beetje gaan borrelen. Meng nu de bloem met de instant gist als je die gebruikt.

Doe de gesmolten boter en het ei bij de melk en meng even door. Doe de bloem er beetje bij beetje bij, je kunt wat bloem over hebben als je deeg al een mooi geheel is. Doe het zout erbij en kneed een minuut of acht door. Doe het deeg dan in een ingevette kom, draai het om zodat heel het oppervlak vettig is (dan droogt het niet uit). Dek af met plastic folie en zet in de koelkast. Als je de snelle route neemt moet het deeg toch nog twee uur rijzen op een warme, tochtvrije plek. Helemaal Speedy Gonzalez: je oven voorverwarmen op 50 graden, dan uitzetten en je deeg erin parkeren. Het ontploft, maar het kan.

Als je verder gaat bestuif je je werkblad met bloem en rol je je deeg uit tot een rechthoek van ongeveer 30 bij 50 centimeter. Smeer driekwart van de boter uit over het deeg en giet de rest in de ovenschaal (goed dik uitsmeren). Strooi de kaneel en de suiker op het deeg, rol het op en snijd het in stukken van een centimeter of 5. Zet die rechtop in de ovenschaal, een flink stuk uit elkaar elkaar (op dit punt kun je ze ook invriezen! Dat is toch goed nieuws?). Dek weer af en laat een half uur narijzen. Verwarm ondertussen je oven voor op 225 graden.

Zet de broodjes in de oven (zonder plastic, of is dat overbodige info?) en draai de temperatuur terug naar 200 graden. Bak 20 minuten of tot het deeg mooi donkerbruin is. Laat 10 minuten in de vorm staan en laat verder afkoelen op een rooster.

Had je nog geen vrienden, dan is nu je kans om ze te maken. Hoe vol ze ook zitten!