Rijstsalade met pesto

Zou het raar zijn als ik altijd een schort zou dragen? En met altijd bedoel ik dus de hele dag, ook naar mijn werk. Ik werk op een kantoor vol mensen en cijfers en papier, veel papier. Een plek die erg weinig met koken te maken heeft. Dus ja, dat zou raar zijn.

Ik roep al dagen dat ik zo graag altijd een schort wil dragen. Zo'n schortje dat je om je middel strikt, zonder lus om je nek. Ik heb er een paar. Ze zijn van mijn oma geweest en ze staan me eigenlijk verdomd goed. Waarom zou ik die nou eigenlijk alleen om mogen als ik kook?

Misschien moet ik oud worden en naar Zuid-Europa verhuizen. Daar ga ik dan de hele dag jam maken van abrikozen en taarten bakken met veel zoete aardbeien. En potten vol pesto draaien van het basilicum overschot uit mijn tuin. En de was ophangen aan lange lijnen in de tuin. De knijpers haal ik dan uit het zakje in mijn schort. Dat schort gaat waarschijnlijk steeds strakker zitten omdat ik alle taarten die ik bak ook op moet eten. Die kan ik moeilijk allemaal aan man en katten voeren. Maar voor die dikke buik zit dan toch een schort, dus niemand die het ziet.


Goed. Dan hou ik het voorlopig wel bij schorten tijdens het koken, want dat oud worden duurt nog wel even. Als ik gewoon veel kook dan kan ik vaak schorten dragen. Dan maak ik ondertussen pesto van de basilicum uit het potje van de supermarkt dat op mijn balkon van het uitzicht geniet.

Zondag gaan we voor een paar dagen naar Lissabon. In Zuid-Europa. Zal ik een schortje meenemen?



Rijstsalade met pesto
Deze salade van Delia Smith is erg geschikt voor een buffet (het stond bij ons op tafel tijdens de keukenwarming) of een picknick. Je kunt hem een dag van tevoren maken. Ik gebruikte wat minder basilicum blaadjes dan in het recept stond (mijn plantje was kaal) en dat ging prima. Als je een beetje uitschiet met de pijnboompitten is dat vast ook geen probleem. En als je nog pecorino romano in huis hebt dan zou ik dat lekker gebruiken in plaats van parmezaan.

Ingrediënten
Voor de pesto:
50 gram basilicum blaadjes
1 grote teen knoflook
1 volle eetlepel pijnboompitten
6 eetlepels extra virgin olijfolie
25 gram parmezaanse kaas, geraspt
zout

225 ml risottorijst (afgemeten in een maatbeker)
450 ml hete grorentebouillion van tablet of poeder
sap van een halve citroen
2 eetlepels extra virgin olijfolie
een paar blaadjes basilicum
2 bosuitjes, in ringetjes
25 gram parmezaanse kaas, geraspt of in krullen
zout en peper

Maak eerst de pesto. Gebruik de keukenmachine of staafmixer om de basilicum, knoflook, pijnboompitten, wat zout en de olijfolie te pureren. Voeg dan de parmezaan toe. Als je geen keukenmachine of staafmixer hebt dan kun je de pesto in een vijzel maken. Voeg de olie dan op het einde toe.


Meng de rijst met een kwart van de pesto en roer het goed om zodat alle rijstkorrels bedekt zijn. Gooi de rijst in een pan met deksel en giet de hete bouillon er over. Zet de pan op het vuur en roer met een houten lepel tot de boel aan de kook is. Leg het deksel op de pan en laat de rijst precies 20 minuten op laag vuur koken. Roer af en toe. Delia voegt nog zout toe aan de rijst, maar dat deed ik niet. De bouillon was al zout genoeg.


Na 20 minuten is de rijst precies gaar, Delia is goed in timing. Schep de rijst in een schaal en roer het citroensap, de olijfolie en de rest van de pesto er door. Breng op smaak met peper en eventueel zout.


Voor je de rijst serveert roer je de bosui en geschaafde parmezaan over de salade en garneer je de boel met een paar blaadjes basilicum. En dan doe je je schort af en ga je eten.